ជាគោលការណ៍សកល
ដើម្បីអោយស្ថាប័នមួយដំណើរការ មិនថា រដ្ឋ ឯកជន ឬអង្គការទេ
គេត្រូវការចាំបាច់ទុន(ថវិកា) និងធនធានមនុស្ស ជាពិសេស ធនធានមនុស្សល្អ។
មានធនធានមនុស្ស តែខ្វះទុន ស្ថាប័នមិនអាចដំណើការបានទេ និងបញ្ច្រាសមកវិញ។ និយាយជារួម ធនធានមនុស្ស ជាពិសេស
ធនធានមនុស្សល្អ និងទុន គឺជាដង្ហើមស្លាប់រស់របស់ស្ថាប័នរដ្ឋ ឯកជន
និងអង្គការ។
មិននិយាយពីទុន
អ្នកជំនាញធនធានមនុស្សបាននិយាយថា ធនធានមនុស្ស ជាពិសេស ធនធានមនុស្សល្អ
គឺជាសសៃឈាមនៃស្ថាប័ន។ បើគ្មានធនធានមនុស្សល្អទេ ក្រុមហ៊ុន ឬអង្គការ
ឬស្ថាប័នរដ្ឋនោះ មិនអាចអភិវឌ្ឍទៅមុខលឿនបានឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ស្ថាប័នទាំងនោះ
ប្រឈមនឹងការបិទទ្វារដោយសារតែកង្វះធនធានមនុស្សធ្វើការ។
ប្រសិនបើធនធានមនុស្សល្អមានសារៈសំខាន់យ៉ាងដូច្នេះ តើអ្នកគ្រប់គ្រងគួរមានយុទ្ធសាស្ត្រអ្វីខ្លះដើម្បីរក្សាពួកគេអោយនៅបន្តធ្វើការអោយស្ថាប័នរបស់ខ្លួន?
អ្នកគ្រប់គ្រង់ត្រូវ៖
ទី១ ចេះអោយតម្លៃលើធនធានមនុស្ស តាមរយៈពាក្យសម្តី ឬកាយវិការ។
ទី២ ចេះគោរពធនធានមនុស្ស តាមពាក្យសម្តី និងកាយវិការ។
ទី៣ បើកសេរីភាពអោយពួកគេ តែពួកគេត្រូវគោរពកាតព្វកិច្ចការងារបស់ខ្លួន។
ទី៤ ផ្តល់ចំណេះដឹងថ្មីៗបន្ថែមដល់ពួកគេ។ ជាគោលការណ៍ បុគ្គលិក ត្រូវការចំណេះដឹងបន្ថែមជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ប្រសិនបើអ្នកដឹកនាំគ្មានចំណេះសម្រាប់ផ្ទេរ និងផ្តល់ទេនោះ បុគ្គលិកថ្នាក់ក្រោមនឹងដើរចេញនៅថ្ងៃណាមួយ។
ទី៥ ត្រូវមើលតារាងប្រាក់ខែ និងអត្ថប្រយោជន៍ផ្សេង។ ប្រាក់ខែជារឿងសំខាន់ ប៉ុន្តែពេលខ្លះ វាមិនមែនជាដើមហេតុដែលនាំអោយបុគ្គលិកដើរចេញនោះទេ។ តាមពិត ពេលខ្លះ បុគ្គលិកដើរចេញ ដោយសារ កំហុសនៃការគ្រប់គ្រងទូទៅតែប៉ុណ្ណោះ។
ទី១ ចេះអោយតម្លៃលើធនធានមនុស្ស តាមរយៈពាក្យសម្តី ឬកាយវិការ។
ទី២ ចេះគោរពធនធានមនុស្ស តាមពាក្យសម្តី និងកាយវិការ។
ទី៣ បើកសេរីភាពអោយពួកគេ តែពួកគេត្រូវគោរពកាតព្វកិច្ចការងារបស់ខ្លួន។
ទី៤ ផ្តល់ចំណេះដឹងថ្មីៗបន្ថែមដល់ពួកគេ។ ជាគោលការណ៍ បុគ្គលិក ត្រូវការចំណេះដឹងបន្ថែមជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ប្រសិនបើអ្នកដឹកនាំគ្មានចំណេះសម្រាប់ផ្ទេរ និងផ្តល់ទេនោះ បុគ្គលិកថ្នាក់ក្រោមនឹងដើរចេញនៅថ្ងៃណាមួយ។
ទី៥ ត្រូវមើលតារាងប្រាក់ខែ និងអត្ថប្រយោជន៍ផ្សេង។ ប្រាក់ខែជារឿងសំខាន់ ប៉ុន្តែពេលខ្លះ វាមិនមែនជាដើមហេតុដែលនាំអោយបុគ្គលិកដើរចេញនោះទេ។ តាមពិត ពេលខ្លះ បុគ្គលិកដើរចេញ ដោយសារ កំហុសនៃការគ្រប់គ្រងទូទៅតែប៉ុណ្ណោះ។
អ្នកគ្រប់គ្រងត្រូវចៀសវាង៖
ទី១ ចៀសវាងការដឹកនាំតាមរបៀបបញ្ជា ហើយការបញ្ជាទៀតសោតនោះ ធ្វើឡើងតាមអារម្មណ៍។
ទី២ ចៀសវាងការស្តីបន្ទោសបុគ្គលិកគ្រប់ពេលវេលា ហើយពួកគេធ្វើអ្វីក៏មិនត្រូវចិត្តខ្លួន។ ហើយពេលខ្លះ ការស្តីបន្ទោសរបស់ខ្លួនធ្វើ ឡើងដោយមិនមានទឡ្ហីករណ៍ត្រឹមត្រូវទាល់តែសោះ។
ទី៣ ចៀសវាងការមើលងាយធនធានមនុស្ស តាមរយៈពាក្យសម្តី ឬកាយវិការ។
ទី៤ ចៀសវាងបង្កើតភាពអយុត្តិធម៌រវាងបុគ្គលិក និងបុគ្គលិក។
ទី៥ ចៀសវាងដឹកនាំតាមរបៀប «ត្រចៀកស» មានន័យថា ចាប់ជឿគេ និងចាប់ខឹង និង ទី៦ ចៀសវាងគំនិតធ្វើអាជីវកម្មលើ បុគ្គលិក - កម្មករ៕
ទី១ ចៀសវាងការដឹកនាំតាមរបៀបបញ្ជា ហើយការបញ្ជាទៀតសោតនោះ ធ្វើឡើងតាមអារម្មណ៍។
ទី២ ចៀសវាងការស្តីបន្ទោសបុគ្គលិកគ្រប់ពេលវេលា ហើយពួកគេធ្វើអ្វីក៏មិនត្រូវចិត្តខ្លួន។ ហើយពេលខ្លះ ការស្តីបន្ទោសរបស់ខ្លួនធ្វើ ឡើងដោយមិនមានទឡ្ហីករណ៍ត្រឹមត្រូវទាល់តែសោះ។
ទី៣ ចៀសវាងការមើលងាយធនធានមនុស្ស តាមរយៈពាក្យសម្តី ឬកាយវិការ។
ទី៤ ចៀសវាងបង្កើតភាពអយុត្តិធម៌រវាងបុគ្គលិក និងបុគ្គលិក។
ទី៥ ចៀសវាងដឹកនាំតាមរបៀប «ត្រចៀកស» មានន័យថា ចាប់ជឿគេ និងចាប់ខឹង និង ទី៦ ចៀសវាងគំនិតធ្វើអាជីវកម្មលើ បុគ្គលិក - កម្មករ៕